|||
เวลาเป็นเด็ก ความสุขเกิดได้ไม่ยากจริงๆ…
วันนี้ได้มีโอกาสนั่งดูพฤติกรรมเด็กน้อยคนนึงผู้ซึ่งมากด้วยพลัง เด็กยุคใหม่เกิดมาในโลกดิจิตอล การเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของโลกทั้งใบในเวลาพริบตาเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องท่องจำปีพศ.หรือชื่อคน เวลาเรียนคณิตศาสตร์ทำไมเขาจะต้องเรียนคำนวณ มากกว่าคณิตฯ ในเมื่อเครื่องคิดเลขมันไม่เคยอยู่ไกล หรือมีอารมณ์ศิลปินเขาจะสามารถหยิบอุปกรณ์ติดตัวขึ้นมาวาดหรือบรรเลงได้ขึ้นมาทันที
สำหรับเรา เด็กยุคนี้เหมือนมีโอกาสที่ไร้ขีดจำกัด
และก็ทำให้คิดขึ้นได้ ว่าในยุคของพ่อแม่เรา อย่าว่าแต่อินเตอร์เน็ท คอมพิวเตอร์ยังเป็นเรื่องใหม่สำหรับเขา เหมือนที่คนว่ากันจริงๆว่า โลกยุคปัจจุบัน เป็นยุคที่ปลอดภัยที่สุดในประวัติกาล มีอัตราอาชญากรรมที่น้อยที่สุดที่เคยมี คนอายุยืนที่สุดเท่าที่มีมา มีเทคโนโลยีเครื่องมืออุปกรณ์ที่ช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้นนับมากมายกว่าอดีตกาล
อะไรๆก็เจ๋งไปหมด แต่คนเราทุกคนก็ยังแสวงหาอยู่ตลอดเวลา
มันคงจะเป็นทั้งข้อเสียและข้อดีของมนุษย์เราล่ะมั้ง
หลังจากน้องวัยอนุบาลคนนี้ค้นหาและกดดูการ์ตูน My Little Pony และคลิปวิดีโอ Doll Review ใน YouTube ผ่าน iPad ด้วยตัวเองเสร็จแล้ว เขาก็กดปุ่มปิด เอามันไปเก็บ แล้วหันมาวิ่งกระโดดโลดเต้นรอบชั้นแทน
สักพักก็วิ่งเข้ามาหาเรา สะกิด มองหน้า เอามือตบหน้าผาก ทำหน้านิ่ง… และหงายหลังล้มลงไป
“ทำไรลูก!?” ไม่ตอบ
อ๋อ…เล่นแกล้งตาย สักพักเสร็จก็หัวเราะแล้วก็ลุกขึ้นมาวิ่งหนีไป
สำหรับเขา อุปกรณ์ดิจิตอลกับจินตนาการ มันก็คือการละเล่นเหมือนกันหมด โลกของเด็กนี่มันช่างสนุกจริงๆ