การสร้างอะไรใหม่ขึ้นมานี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเป็นการสร้างอะไรที่คนไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่มีแบบแผน ไม่มีข้อถูกผิด ไม่มีอะไรมาใช้บอกได้ว่า เห้ย เสร็จแล้วมันจะออกมาเป็นแบบนี้
ถึงจุดหนึ่ง บางทีวิธีเดียวที่จะสื่อสารอะไรบางอย่างที่เราเห็นอยู่ลางๆแต่ไม่รู้จะอธิบายยังไงก็คือการทำ ทำ แล้วก็ทำ
ทำแล้วก็ดูผลตอบรับ ดูแล้วก็แก้ แก้แล้วก็ปรับไปปรับมา จนมันเริ่มเข้าใกล้ถึงภาพที่เราเห็นมากขึ้นๆ สัก 1% ก็ยังดี
มันเหมือนเล่นเกมจิ๊กซอว์ขนาดใหญ่ เพียงแต่เราต้องสร้างชิ้นจิ๊กซอว์เองอีกด้วย
จะหาผู้ช่วยมาเล่นกับเราก็ไม่ง่าย เพราะแผ่นจิ๊กซอว์ของเราไม่ได้มีคนเห็นด้วยได้ทุกคน
ต่อไปต่อมาบางทีเจอว่าอ่าวเห้ย ต่อผิด รื้อใหม่
ใครที่ต่ออยู่กับเราคงมีท้อเป็นธรรมดา
แต่ความมหัศจรรย์ของการได้ค่อยๆสร้างและค่อยๆเห็นภาพมันชัดขึ้นทุกที ทุกที มันก็เป็นความรู้สึกที่ยากที่จะอธิบายได้ ความรู้สึกของการที่เราได้เห็นภาพความคิดของตนเองออกมาเป็นรูปเป็นร่าง และได้เห็นคนรอบข้างเริ่มเข้าใจภาพของมัน ก็เป็นคำตอบแทนต่อความยากลำบากที่ไม่ได้หาได้ที่ไหน
พึ่งรู้ตัวว่าเป็นคนชอบเล่นจิ๊กซอว์
อยากเห็นคนมาเล่นจิ๊กซอว์ด้วยกันอีกเยอะๆนะครับ